Charles Darwin en Evolution zijn dank verschuldigd aan de Galapagos-eilanden. De archipel zelf werd gevormd door vulkanen die onder water uitbarsten en zich laag voor laag opbouwden totdat ze het oppervlak braken.
De Galapagos-eilanden herbergen een intrigerend aantal soorten die zich hebben aangepast aan hun omgeving veranderende gestalte en omvang, afhankelijk van de eisen van de natuurlijke omgeving.
De waarnemingen van verschillende soorten reuzenschildpadden, vinken en leguanen die rond elke bocht verschijnen, zijn verbazingwekkend en laten je onder de indruk van het vermogen van de natuur tot verandering en vernieuwing.
Reuzenschildpadden
Reuzenschildpadden en de Galapagos-eilanden gaan hand in hand. Het blijvende dier heeft gezien dat piraten en walvisvaarders sommige van hun soort met uitsterven bedreigden door de jacht, zag hoe de vroege kolonisten schildpadolie oogstten om aan het vasteland te verkopen als brandstof, en waren aanwezig toen vulkanen hele eilanden verwoestten.
Door deze veranderingen hebben reuzenschildpadden zich over generaties aangepast. Koepelvormige schildpadden zijn te vinden in de hooglanden van eilanden als Santa Cruz en Isabela. De overvloed aan vegetatie en water heeft geleid tot kortere halzen en kortere ledematen. Zadelrugschildpadden zijn inheems in lagere, drogere zones in de eilanden, lange halzen en ledematen helpen bij het bereiken van cactusplanten en vegetatie boven de borstel.
Andere aanpassingen komen aan het licht op Isabela Island, waar vijf verschillende soorten reuzenschildpadden zijn geëvolueerd rond elk van de vulkanen van het eiland en hun lavastromen.
De inheemse soorten van sommige eilanden, zoals Santa Fe, zijn uitgestorven door piraten, walvisvaarders en in sommige gevallen door door mensen veroorzaakte branden die door jachtpartijen zijn aangestoken.
Het Galapagos National Park en de Charles Darwin Foundation werken aan het herbevolken van deze eilanden. Santa Fe zit momenteel midden in een meerjarig programma dat jonge schildpadden in het wild loslaat in een poging om de bevolking en haar overlevingskansen constant te vergroten.
Er zijn reservaten waar schildpadden vrij rondlopen binnen ruime grenzen en broedcentra waar schildpadden worden opgekweekt van jonge jongen tot jonge dieren voordat ze worden vrijgegeven in open ruimtes. Santa Cruz, San Cristobal en Isabela hebben centra en privéreservaten waar verschillende soorten schildpadden rondlopen langs paden, naast vijvers en in de schaduw van de nabijgelegen bossen.
Vinken
De opmerkelijke aanpassingen van de Galapagos vink verbaasde Charles Darwin en hebben sindsdien tot de verbeelding gesproken van natuuronderzoekers, wetenschappers en natuurliefhebbers.
Tegenwoordig zijn er meer dan 13 vinken in de bomen, bossen, mangroven en toendra van de eilanden. Sites zoals Los Gemelos op Santa Cruz, twee ingestorte magmakamers waar bossen het landschap hebben overgenomen, herbergen een verscheidenheid aan vinkensoorten.
Waar je elk van de soorten kunt zien, is ook de reden waarom ze zich van de rest van de vinken hebben gescheiden. Op de grond levende, zaadeters zijn te vinden in bossen, evenals een handvol in bomen levende insecteneters. Andere, meer droge klimaten zoals het eiland Santa Fe zijn de thuisbasis van vinken die zich voeden met cactusplanten.
Snavels van de verschillende neven in de vinkfamilie zijn zeer geschikt voor de taak die voorhanden is. Cactusvinken hebben langere, grotere snavels vergeleken met die van gemalen vinken. Anderen, zoals de grasmusvink, hebben dunnere en puntiger snavels dan zowel de grond- als cactusvinken.
Leguanen
Leguanen in de Galapagos zijn een intrigerend deel van het verhaal van hoe dieren op de eilanden zich aanpasten aan hun omgeving. Verschillende eilanden hebben hun eigen soort, zoals de gele leguaan van Santa Fe.
De eilanden herbergen ook de endemische zeeleguaan, de enige in zijn soort op aarde. De behendige zwemmer voedt zich met algen en plankton onder de waterkant en wordt vaak gezien tijdens het snorkelen en duiken rond de archipel.
Er zijn kolonies op veel van de eilanden, waaronder Santa Cruz, San Cristobal, Isabela en North Seymour. Elk van deze eilanden heeft zeeleguanen die qua gestalte verschillen van die van de andere. Isabela staat bekend om de grootste zeeleguanen, terwijl het eiland Genovesa de kleinste en donkerste leden van de soort heeft.
Wanneer het reptiel niet aan zee grenst, is het omslachtig, maar de hoge zwemsnelheden maken van de roofdieren een oefening in volharding. Zeeleguanen veranderen van kleur tijdens de paartijd in feloranje, rode, groene, blauwe en bruine tinten om indruk te maken op een partner.
De Galapagos-eilanden zijn rijp voor mogelijkheden om de ongelooflijke natuur te zien die het vermogen van de natuur om zich aan te passen en te veranderen benadrukt. De verschillende soorten die de verscheidenheid aan landschappen zowel boven als onder de zee bewonen, zijn verbluffend in aantal en diversiteit. Dit ongelooflijke ecosysteem is de ruggengraat van de eilanden en moet worden ervaren om volledig begrepen te worden.
Opmerking: alle informatie is bedoeld als algemene gids voor wat u mogelijk op dit eiland kunt zien of doen. In werkelijkheid zijn waarnemingen van wilde dieren van nature onvoorspelbaar en kunnen activiteiten worden gewijzigd door uw gids of de National Park Authority.
Voor meer informatie over uw mogelijkheden voor land- en cruisereizen door de Galapagos-eilanden, neem dan contact op met een lid van ons team via onze gratis nummers of de contactformulier op deze site.
